Κυριακή 5 Αυγούστου 2012
Σάββατο 4 Αυγούστου 2012
article for talents
Το αθλητικό ταλέντο "Εννοιολογικός καθορισμός του ταλέντου"
Τα τελευταία χρόνια γίνεται μια μεθοδευμένη και συστηματική προσπάθεια για την επιλογή των καλύτερων νέων αθλητών, οι οποίοι εξαιτίας κάποιων ιδιαίτερων βιολογικών χαρακτηριστικών, είναι θεωρητικά πιο ικανοί και με την κατάλληλη προπόνηση δύνανται να επιτύχουν υψηλότερες επιδόσεις.
Αρκετοί συγγραφείς έχουν ασχοληθεί συστηματικά με αυτό το θέμα όπως οι ( Kozel, 1996; Ghita, 1994; Petrola, 1992; Wu, 1992; Hahn, 1990; Bompa, 1985; Thomsosn et al. (1985); Jarver, 1982; Alabin, Nischt, Jemimov,1980 ), μελετώντας και καταθέτοντας τις απόψεις τους για το τι θα πρέπει να θεωρείται αθλητικό ταλέντο καθώς και τα θετικά και αρνητικά που έχουν οι μέθοδοι ανίχνευσης και επιλογής. Όλοι όμως θεωρούν ότι η διαδικασία ανίχνευσης και επιλογής είναι πια άμεσα συνδεδεμένη με τον αγωνιστικό αθλητισμό και είναι σχεδόν αναγκαία χωρίς ωστόσο να τη θεωρούν το μοναδικό κριτήριο για να γίνει κάποιος πρωταθλητής.
Τα προβλήματα που πηγάζουν από τη θεώρηση αυτή, είναι το πως θα μπορέσουμε να βρούμε τις κατάλληλες δοκιμασίες, τέτοιες ώστε να μας δείχνουν ποιος είναι ο ικανότερος για κάθε άθλημα. Με το να δημιουργήσουμε τα ιδανικότερα τεστ θα μπορούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια ενδεχομένως να προσεγγίσουμε το αθλητικό ταλέντο, αν και η επαλήθευση της ακρίβειας της επιλογής αυτής ίσως και να μην γίνει ποτέ, μιας και για να γίνει κάποιος πρωταθλητής που είναι και ο απώτερος σκοπός της ανίχνευσης των ταλέντων δεν είναι κάτι που εξαρτάται μόνο από τη διαδικασία ανίχνευσης και επιλογής, αλλά από ποικίλους παράγοντες.
Εννοιολογικός καθορισμός του ταλέντου
Η λέξη ταλέντο χρησιμοποιείται ευρέως για να δείξει ότι κάποιος διαθέτει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, ένα χάρισμα. Η ιδιαιτερότητα της έννοιας του ταλέντου είναι ότι αναφέρεται σε κάτι το οποίο οι υπόλοιποι δεν έχουν και αυτό είναι κάτι το ξεχωριστό.
Στον αθλητισμό ως ταλέντο θεωρείται εκείνο το άτομο που έχει αυτές τις ιδιαίτερες σωματικές, κινητικές και ψυχικές προδιαθέσεις για να πετύχει στο μέλλον κάτω από ειδικά οργανωμένες συνθήκες, μεγάλες επιδόσεις. ( Πυλιανίδης,2004 ) Ταλέντο σημαίνει «ιδιαίτερο φυσικό προσόν, χάρισμα, ιδιοφυΐα, προτέρημα, αρετή, δώρο της φύσης ( Τεγόπουλος- Φυτράκης,1993; Βαρμάζης,1983; Δημητράτος, 1970). Όλοι αυτοί οι ορισμοί, προσπαθούν να περιγράψουν κάτι, το οποίο ένα άτομο κατέχει χωρίς να έχει κάνει κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια γι' αυτό και αποτελεί μια προϋπόθεση για καλύτερη θετικότερη εξέλιξή του στο τομέα του ταλέντου του.
Σύμφωνα με τον ( Brown, 2001 ), ο καθορισμός του ταλέντου, θα πρέπει να επιμερίζεται στις εξής κατηγορίες:
Α) Μονοδιάστατο Ταλέντο: δηλαδή όταν κάποιος κατέχει το χάρισμα να αποδίδει σε ενός τύπου δεξιότητα πολύ καλά π.χ. να τρέχει πολύ γρήγορα.
Β) Πολυδιάστατο Ταλέντο: σε αντίθεση με τη Μονοδιάστατη κατηγορία, εδώ ανήκουν εκείνοι που σύμφωνα με το συγγραφέα μπορούν να συνδυάσουν σωματικές και συναισθηματικές δεξιότητες στο παιχνίδι. Μπορούν δηλαδή να παίρνουν γρήγορα αποφάσεις, να τρέχουν, να πετούν τη μπάλα, να οργανώνουν κ.α.
Ωστόσο ο ( Roethig, 1983 ) διακρίνει τις ικανότητες σε :
Α) Γενικές: όπου αυτές είναι η βάση για μια καλή ανάπτυξη των επιδόσεων
Β) Ειδικές (κινητικά): αυτές είναι η βάση για κινητική ανάπτυξη πάνω από το μέσο όρο.
Γ) Εξειδικευμένες: δείχνουν δηλαδή την ειδική κλίση σε ένα συγκεκριμένο τομέα.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω θα λέγαμε, ότι στην ουσία όταν μιλάμε για το αθλητικό ταλέντο στο μυαλό μας δημιουργείται η εικόνα είτε ενός παιδιού που μπορεί να είναι ικανό σε πολλές αθλητικές - κινητικές δεξιότητες (Πολυδιάστατος ή Πολυαθλητικός τύπος) ή ενός παιδιού με μια συγκεκριμένη «κλίση» σε ένα αγώνισμα, μια επιδεξιότητα με τη στενή έννοια του όρου (Εξειδικευμένο ή μονοδιάστατο ταλέντο).
Αρκετοί συγγραφείς έχουν ασχοληθεί συστηματικά με αυτό το θέμα όπως οι ( Kozel, 1996; Ghita, 1994; Petrola, 1992; Wu, 1992; Hahn, 1990; Bompa, 1985; Thomsosn et al. (1985); Jarver, 1982; Alabin, Nischt, Jemimov,1980 ), μελετώντας και καταθέτοντας τις απόψεις τους για το τι θα πρέπει να θεωρείται αθλητικό ταλέντο καθώς και τα θετικά και αρνητικά που έχουν οι μέθοδοι ανίχνευσης και επιλογής. Όλοι όμως θεωρούν ότι η διαδικασία ανίχνευσης και επιλογής είναι πια άμεσα συνδεδεμένη με τον αγωνιστικό αθλητισμό και είναι σχεδόν αναγκαία χωρίς ωστόσο να τη θεωρούν το μοναδικό κριτήριο για να γίνει κάποιος πρωταθλητής.
Τα προβλήματα που πηγάζουν από τη θεώρηση αυτή, είναι το πως θα μπορέσουμε να βρούμε τις κατάλληλες δοκιμασίες, τέτοιες ώστε να μας δείχνουν ποιος είναι ο ικανότερος για κάθε άθλημα. Με το να δημιουργήσουμε τα ιδανικότερα τεστ θα μπορούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια ενδεχομένως να προσεγγίσουμε το αθλητικό ταλέντο, αν και η επαλήθευση της ακρίβειας της επιλογής αυτής ίσως και να μην γίνει ποτέ, μιας και για να γίνει κάποιος πρωταθλητής που είναι και ο απώτερος σκοπός της ανίχνευσης των ταλέντων δεν είναι κάτι που εξαρτάται μόνο από τη διαδικασία ανίχνευσης και επιλογής, αλλά από ποικίλους παράγοντες.
Εννοιολογικός καθορισμός του ταλέντου
Η λέξη ταλέντο χρησιμοποιείται ευρέως για να δείξει ότι κάποιος διαθέτει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, ένα χάρισμα. Η ιδιαιτερότητα της έννοιας του ταλέντου είναι ότι αναφέρεται σε κάτι το οποίο οι υπόλοιποι δεν έχουν και αυτό είναι κάτι το ξεχωριστό.
Στον αθλητισμό ως ταλέντο θεωρείται εκείνο το άτομο που έχει αυτές τις ιδιαίτερες σωματικές, κινητικές και ψυχικές προδιαθέσεις για να πετύχει στο μέλλον κάτω από ειδικά οργανωμένες συνθήκες, μεγάλες επιδόσεις. ( Πυλιανίδης,2004 ) Ταλέντο σημαίνει «ιδιαίτερο φυσικό προσόν, χάρισμα, ιδιοφυΐα, προτέρημα, αρετή, δώρο της φύσης ( Τεγόπουλος- Φυτράκης,1993; Βαρμάζης,1983; Δημητράτος, 1970). Όλοι αυτοί οι ορισμοί, προσπαθούν να περιγράψουν κάτι, το οποίο ένα άτομο κατέχει χωρίς να έχει κάνει κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια γι' αυτό και αποτελεί μια προϋπόθεση για καλύτερη θετικότερη εξέλιξή του στο τομέα του ταλέντου του.
Σύμφωνα με τον ( Brown, 2001 ), ο καθορισμός του ταλέντου, θα πρέπει να επιμερίζεται στις εξής κατηγορίες:
Α) Μονοδιάστατο Ταλέντο: δηλαδή όταν κάποιος κατέχει το χάρισμα να αποδίδει σε ενός τύπου δεξιότητα πολύ καλά π.χ. να τρέχει πολύ γρήγορα.
Β) Πολυδιάστατο Ταλέντο: σε αντίθεση με τη Μονοδιάστατη κατηγορία, εδώ ανήκουν εκείνοι που σύμφωνα με το συγγραφέα μπορούν να συνδυάσουν σωματικές και συναισθηματικές δεξιότητες στο παιχνίδι. Μπορούν δηλαδή να παίρνουν γρήγορα αποφάσεις, να τρέχουν, να πετούν τη μπάλα, να οργανώνουν κ.α.
Ωστόσο ο ( Roethig, 1983 ) διακρίνει τις ικανότητες σε :
Α) Γενικές: όπου αυτές είναι η βάση για μια καλή ανάπτυξη των επιδόσεων
Β) Ειδικές (κινητικά): αυτές είναι η βάση για κινητική ανάπτυξη πάνω από το μέσο όρο.
Γ) Εξειδικευμένες: δείχνουν δηλαδή την ειδική κλίση σε ένα συγκεκριμένο τομέα.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω θα λέγαμε, ότι στην ουσία όταν μιλάμε για το αθλητικό ταλέντο στο μυαλό μας δημιουργείται η εικόνα είτε ενός παιδιού που μπορεί να είναι ικανό σε πολλές αθλητικές - κινητικές δεξιότητες (Πολυδιάστατος ή Πολυαθλητικός τύπος) ή ενός παιδιού με μια συγκεκριμένη «κλίση» σε ένα αγώνισμα, μια επιδεξιότητα με τη στενή έννοια του όρου (Εξειδικευμένο ή μονοδιάστατο ταλέντο).
familuy managers
Γονείς αθλητών,παιδαγωγοί ή μήπως μάνατζερ?
Συγκαταλέγονται στους πιο σημαντικούς παράγοντες κοινωνικοποίησης στον αθλητισμό των νέων. Έχουν γίνει πολλές έρευνες όσον αφορά τη στάση των γονιών έναντι του “Ευ Αγωνίζεσθαι”. Παρόλα αυτά, στην πράξη διαπιστώνουμε:
- Πολλές φορές οι γονείς οι ίδιοι έσπρωξαν τα παιδιά τους σε αντιαθλητική συμπεριφορά
- Πολλοί γονείς συμπεριφέρθηκαν άσχημα σε αθλητικούς αγώνες με το να κατηγορήσουν προφορικά διαιτητές, αθλητές της αντίπαλης ομάδας ακόμη και προπονητές των ομάδων.
- Η στάση των γονιών, ο τρόπος που αντιμετωπίζουν τον αθλητισμό και τον παρουσιάζουν στα παιδιά τους έχει τεράστιο αντίκτυπο στον αθλητικό προσανατολισμό των παιδιών τους στο μέλλον. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες γονιών.
Α. Όσοι δεν συμπαρίστανται:
- Αποσύρουν, παρά ωθούν τα παιδιά τους στον αθλητισμό
- Δεν παρακολουθούν αγώνες
- Παρέχουν μικρή υλική και συναισθηματική υποστήριξη
- Δεν κατανοούν το ρόλο τους
- Συνήθως έχουν μικρή γνώση των υποχρεώσεων που απαιτεί ο αθλητισμός
Β. Όσοι υπερασχολούνται:
- Οι δραστηριότητες των παιδιών τους ίσως είναι στο κέντρο της οικογενειακής ζωής
- Οι γονείς αυτοί είναι υπερπροστατευτικοί, παρακολουθούν με φανατισμό ασκήσεις και αγώνες, συχνά επεμβαίνουν στον προπονητή και στη σχέση προπονητή- αθλητή.
- Δεν ικανοποιούνται με την επίδοση των παιδιών τους, κάνουν συνεχή κριτική στον προπονητή και συχνά όχι σπάνια διαφωνούν με τους κριτές. Συχνά δεν είναι ικανοί να διατηρήσουν μια ισορροπία.
- Η ταύτιση με τα παιδιά τους οδηγεί στη χειραγώγηση των νεαρών αθλητών, ασκώντας τεράστια πίεση επάνω τους
- Το υπερβολικό τους ενδιαφέρον για την επιτυχία του παιδιού τους γίνεται αιτία άγχους για τους νεαρούς αθλητές.
Γ. Υγιής Ενασχόληση
- Ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να ασχολούνται με τον αθλητισμό και να κατανοούν “τι σημαίνει επιτυχία”.
- Προτρέπουν τα παιδιά τους να αναπτύξουν το αθλητικό τους δυναμικό, σε μια ατμόσφαιρα η οποία δίνει έμφαση στη συμμετοχή, στην προσωπική τους ανάπτυξη, στη χαρά και στη διασκέδαση.
- Διατηρούν μια επικοινωνία συνεργασίας με τους προπονητές
- Συζητούν ανοικτά με το παιδί τους τις επιτυχίες και τις αποτυχίες του και γενικά τις αθλητικές του εμπειρίες.
- Κατανοούν τη σημασία του ρόλου τους ως πρότυπο για το παιδί τους δείχνοντας αυτοκυριαρχία και φίλαθλο πνεύμα.
Το τρίπτυχο
Η σχέση του αθλητικού τρίπτυχου γονιός – αθλητής – προπονητής, είναι ένα πολύτιμο συστατικό της ισορροπίας, απαραίτητη για την απόκτηση καλών αθλητικών εμπειριών για τους νέους. Οι προπονητές πρέπει πάντα να συνεργάζονται με τους γονείς θεωρώντάς τους ένα αναπόφευκτο κομμάτι του κοινωνικού συστήματος στον αθλητισμό των νέων.
Η σχέση του αθλητικού τρίπτυχου γονιός – αθλητής – προπονητής, είναι ένα πολύτιμο συστατικό της ισορροπίας, απαραίτητη για την απόκτηση καλών αθλητικών εμπειριών για τους νέους. Οι προπονητές πρέπει πάντα να συνεργάζονται με τους γονείς θεωρώντάς τους ένα αναπόφευκτο κομμάτι του κοινωνικού συστήματος στον αθλητισμό των νέων.
Οπωσδήποτε όμως:
- Οι γονείς οφείλουν να αντιληφθούν ότι δεν είναι πρέπον να έχουν ανάμειξη στον τρόπο προπονήσεων και γενικότερα στην αθλητική προπαρασκευή των παιδιών τους.
- Οι γονείς είναι σκόπιμο να παρίστανται στις αθλητικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις του συλλόγου.
- Οι γονείς οφείλουν να μην αναμειγνύονται στο διοικητικό ή στο αγωνιστικό πρόγραμμα του συλλόγου.
Όλα αυτά πρέπει να καθίστανται σαφή στους γονείς από την πρώτη ημέρα που εγγράφουν τα παιδιά τους στο σύλλογο. Για το καλό όλων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)